Lecznicze nalewki ziołowe

Nalewki ziołowe to po prostu alkoholowy wyciąg, który zatrzymuje w sobie leczniczą moc ziół, z których został zrobiony. Już Arystoteles (384 p.n.e.) wytwarzał nalewki poprzez zalewanie roślin leczniczych rozcieńczonym alkoholem. Również Paracelsus, znany średniowieczny fitoterapeuta, w leczeniu chorób stosował przede wszystkim nalewki. Jest to forma leku, która bez większych zmian przetrwała aż do naszych czasów. 

Gotowe wyciągi z wielu ziół możemy dostać w aptece, ale trudno jest spożyć je ze smakiem. Przygotujmy więc własne nalewki ziołowe, które zachowają lecznicze właściwości ziół, a przy tym z przyjemnością je wypijemy. 

Pamiętać jednak trzeba, że spożywamy je w celach leczniczych, zatem należy je pić z umiarem. Przesada w piciu uniemożliwi wykorzystanie właściwości leczniczych naszych nalewek.

Niektóre z nalewek można spożywać wyłącznie w ilościach absolutnie minimalnych, gdyż nadmierne spożycie może być powodem przykrych dolegliwości, zamiast poprawy samopoczucia (zaznaczone to jest w przepisie)

Nalewka melisowa

Nalewka melisowa to lek o dosyć szerokim zastosowaniu. Można jej używać w nieregularnym miesiączkowaniu, bólach serca oraz astmie. Ponadto jest pomocna w dolegliwościach przewodu pokarmowego, gdyż wzmaga łaknienie, pobudza wydzielanie soków trawiennych, działa przeciwskurczowo, wiatropędnie i żółciopędnie. Ale nalewka melisowa znana jest przede wszystkim jako lek uspokajający. Zalecana jest więc w stanach pobudzenia nerwowego połączonych z lękiem i bezsennością, nerwicach wegetatywnych, płciowych i nadpobudliwości seksualnej. 

Składniki:

150 g świezych liści melisy lekarskiej

2 świeże liście mięty pieprzowej

po szczypcie zmielonego cynamonu i ziela dziurawca

sok z całej cytryny

0,5 l spirytusu 96%

0,5 l wody

0,5 kg cukru

Wykonanie:

Wszystkie zioła zalać szklanką wrzącej wody i parzyć pod przykryciem przez 15-20 minut. Napar ostudzić, przecedzić przez bibułę filtracyjną. Z drugiej szklanki wody i cukru przygotować syrop, dodać sok z cytryny. Połączyć ze sobą napar z ziół, syrop i spirytus.

Nalewka powinna się przegryzać przez 10-12 dni. 

Jest słodka, ma delikatny cytrynowo-korzenny ledwie wyczuwalny zapach i czystą, przejrzystą żółtawo-różowawą barwę. Powinno się ją pić schłodzoną do 6-8 stopni C.

Nalewka cudowna

Ta nalewka bardzo pozytywnie wpływa na organizm. Przede wszystkim wzmacnia jego siły obronne, dzięki czemu pomaga w zwalczaniu drobnoustrojów (bakterie i grzyby), które go atakują. Nalewka działa oczyszczająco, usuwając z organizmu toksyny różnego rodzaju i pochodzenia (w tym również metale ciężkie), reguluje stolec, jest korzystna jako lek pomocniczy, w zaburzeniach krążenia, w cukrzycy, łuszczycy, astmie, stwardnieniu rozsianym, a przede wszystkim hamuje rozwój komórek rakowych.

Uwaga: Tę nalewkę pijemy najwyżej raz dziennie po kolacji w ilości najwyżej 25 g.

Składniki:

5 g kory wiązu pospolitego

5 g kłącza rzewienia dłoniastego (rabarbaru)

5 g korzenia łopianu większego

5 g liści szczawiu polnego

0,5 l spirytusu 70%

0,75 l czerwonego wytrawnego wina gronowego

Wykonanie:

Sproszkowane zioła wsypać do szklanego naczynia ze szczelnym zamknięciem, zalać spirytusem i macerować w ciepłym i widnym miejscu przez 30 dni. Po upływie tego czasu płyn należy przecedzić przez bibułę filtracyjną i dodać wino. Po zmieszaniu płynów przetrzymujemy nalewkę nadal w szczelnie zamkniętym naczyniu przez siedem dni, po czym po raz drugi przecedzamy przez bibułę filtracyjną. 

Nalewka powinna dojrzewać przez 6 miesięcy. Ma kolor brązowawy i bardzo przyjemnie pachnie. Jest gorzkawo ściągająca. Pijemy ją schłodzoną do temperatury 10-12 stopni C.

Nalewka na apetyt

Nalewka wzmacnia żołądek, lekko pobudza wydzielanie soków trawiennych, korzystnie wpływa na pracę całego przewodu pokarmowego. Zalecana jest przede wszystkim w braku apetytu. Działa również żółciopędnie i stosowana jest w leczeniu dolegliwości wątroby, zaburzeń trawienia, skurczów, wzdęć, biegunki i nadmiernej fermentacji jelitowej. Można ją też stosować pomocniczo w leczeniu moczenia bezwiednego.

Tę nalewkę należy pić po 25 g przed śniadaniem, obiadem i kolacją.

Składniki:

5 g zmielonego kardamonu

5 g zmielonych liści mięty pieprzowej

5 g zmielonych liści mięty kędzierzawej

5 g zmielonych liści mięty lekarskiej

5 g dziurawca pospolitego

10 g miodu 

0,5 l wody

0,5 l spirytusu 96%

Wykonanie:

Zioła zalać wrzącą wodą i parzyć pod przykryciem przez 15-20 minut. Napar przecedzić, osłodzić miodem, całkowicie ostudzić i dolać spirytus. 

Nalewka powinna dojrzewać co najmniej przez 2 miesiące, najlepiej jednak, gdy dojrzewa przez pół roku. Powinno się ją podawać schłodzoną do 10-12 stopni C.

Ma barwę lekko brązowawą, zapach korzenno-ziołowy, smak słodkawo-korzenny.

Nalewka ziołowo-korzenna

Nalewka działa ogólnie wzmacniająco, baktriostatycznie w obrębie przewodu pokarmowego. Przyspiesza trawienie, pobudza apetyt i wzmacnia żołądek. Poprawia perystaltykę jelit, pobudza wydzielanie soków trawiennych i działa wiatropędnie.

Ponadto działa ściągająco i dezynfekująco, przeciwbiegunkowo i przeciwrobacznie a także słabo uspokajająco. Pomocniczo stosować w zbyt wczesnej ejakulacji.

Składniki:

5 g zmielonego ziela cząbru

5 g zmielonego ziela hyzopu

5 g zmielonej gałki muszkatołowej

5 g zmielonego cynamonu

5 g zmielonych liści szałwii muszkatołowej

5 g zmielonego imbiru

5 g zmielonych owoców jałowca

5 g zmielonych owoców ziela angielskiego

3 g zmielonych goździków

2 laski wanilii

100 g suszonej, pokruszonej skórki pomarańczy

100 g suszonej, pokruszonej skórki cytryny

0,5 kg cukru

0,5 l wody

3 l spirytusu 70%

Wykonanie:

Rozdrobnione zioła i korzenie wsypać do szklanego naczynia i zalać spirytusem. Naczynie szczelnie zamknąć i odstawić na 8-10 tygodni. Po tym czasie płyn zlać, przecedzić przez bibułę filtracyjną, dodać dobrze ciepły, ale nie wrzący syrop z wody i cukru i ponownie odstawić na 4 tygodnie do przegryzienia. 

Nalewkę pić schłodzoną do 12-16 stopni C.

Nalewka na kwiatach mniszka lekarskiego

Nalewka z mniszka lekarskiego zalecana jest pomocniczo w chorobach naczyniowych, w żylakach nóg i odbytu, jako środek żółciopędny, przeciwdziałający zaparciom, lekko moczopędny, wskazany w chorobach nerek i pęcherza, a także w nerwicach, ze względu na łagodnie uspokajające działanie.

Składniki:

30 kwiatów mniszka lekarskiego

1 l wódki czystej 45%

Wykonanie:

Kwiaty mniszka szybko opłukać pod bieżącą wodą, rozłożyć pojedynczo i osuszyć. Następnie umieścić w szklanym naczyniu i zalać wódką. Naczynie szczelnie zamknąć, aby alkohol nie wywietrzał. Maceracja powinna trwać 7 dni. Po tym czasie alkohol znad kwiatów zlać, przecedzić przez bibułę filtracyjną i rozlać do butelek.

Nalewka ma swoisty gorzkawy, ale przyjemny smak.

Nalewka kminkowa

Nalewka kminkowa to skuteczny środek przy bólach żołądka i wątroby. Zalecana jest głównie w zaburzeniach trawienia i innych dolegliwościach przewodu pokarmowego. Zmniejsza nadmierną fermentację jelitową, przeciwdziała wzdęciom, pobudza wydzielanie soków żołądkowych, poprawia perystaltykę jelit, pomaga w przyswajaniu składników pokarmowych.

Składniki:

50 g kminku

1 l spirytusu 70%

150 g cukru

Wykonanie:

Wszystkie składniki zmieszać ze sobą w szklanym naczyniu. Naczynie szczelnie zamknąć i postawić w ciepłym, zacienionym miejscu na 10 dni. Po tym czasie alkohol zlać i przecedzić przez bibułę filtracyjną.